Wydawca treści Wydawca treści

Zasady sprzedaży

Zasady sprzedaży drewna określane są zarządzeniem dyrektora generalnego Lasów Państwowych.


 

W ramach sprzedaży detalicznej leśnicy starają się zaspokoić szybko rosnący popyt ze strony osób wykorzystujących drewno do celów grzewczych. Wbrew pozorom są to nie tylko mieszkańcy wsi, choć przeważają wśród odbiorców. Wzrost zapotrzebowania na drewno opałowe to też skutek powstawania na przedmieściach dużych aglomeracji nowych osiedli, gdzie domy często standardowo wyposażane są w instalacje kominkowe.

Drewno opałowe jest nie tylko najbardziej ekologicznym źródłem ciepła, lecz także jest atrakcyjniejsze pod względem relacji ceny do wydajności energetycznej niż węgiel, olej, gaz czy energia elektryczna

W ostatnich latach Lasy Państwowe zwiększyły sprzedaż drewna opałowego o jedną trzecią – do ponad 4 mln m sześc. rocznie. Drewno opałowe jest nie tylko najbardziej ekologicznym źródłem ciepła, lecz także jest atrakcyjniejsze pod względem relacji ceny do wydajności energetycznej niż węgiel, olej, gaz czy energia elektryczna. Niektórzy klienci wybierają drewno już przygotowane i pocięte, inni własnoręcznie je pozyskują, po uzgodnieniu i spełnieniu określonych warunków bezpieczeństwa oraz uiszczeniu opłaty; dotyczy to głównie tzw. gałęziówki. Taki surowiec jest bardzo tani, dlatego z tej możliwości korzysta wiele osób na terenach wiejskich.


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Leśna archeologia

Leśna archeologia

Na „Zamczysku” w Sanoku – Białej Górze prowadzone są obecnie badania archeologiczne, kierowane przez p. Piotra Kotowicza (Muzeum Historyczne w Sanoku), przy udziale studentów i doktorantów Instytutu Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego.

Leśne stanowisko archeologiczne na szczycie jednego z wzniesień od wielu lat znajduje się pod opieką miejscowego leśniczego leśnictwa Liszna p. Marka Wilka. Na podstawie dotychczas odkrytych przedmiotów, gródek rycerski „Zamczysko" jest datowany na przełom XIII i XIV wieku. To pierwsze w pełni udokumentowane prace, które doprowadziły do odnalezienia ponad 350 zabytków metalowych i wielu innych, głównie ceramicznych. Najciekawsze znaleziska to niewątpliwie srebrny grosz praski Jana I Luksemburskiego, bity w latach 1310-1346 i dwie ostrogi, zachowane niemal w całości. Najwięcej jednak jest grotów żelaznych używanych do okuwania strzał i bełtów kusz. W północno – zachodniej części gródka natrafiono na ślad po drewnianym palu, będącym zapewne częścią umocnień.

 

tekst i zdjęcia: TM (2014-07-18)